Joshua Duncan Roggers

Jaco Van Den Hoven

Imię i nazwisko: Joshua Duncan Roggers
Data urodzenia postaci: 02.02. 2005r.
Wiek: 16
Skąd pochodzi: Londyn
Obecne miejsce zamieszkania: Londyn
Orientacja: Homo
Typ: Pasywny
Czystość krwi: Brudna
Bogin: Alfons, u którego kiedyś pracował.
Patronus: Chomik.
Proponowany dom: Co tam tiara wybierze.
Klasa w której obecnie jest postać: VI
Od której klasy uczy się w Hogwarcie: I


Wygląd postaci:
Gdy widzi się go pierwszy raz na oczy, to trudno uwierzyć, że jest duszą towarzystwa i uwielbia imprezować. Trudno uwierzyć, bo to nieprawda. Josh od zawsze lubił się zaszyć gdzieś w jakimś cichym kątku, byle tylko nikt go nie znalazł. Jego spotkania z innymi uczniami często kończyły się sprzeczką lub bójką, w której to głównie on obrywał, więc nietrudno zauważyć na jego ciele siniaki lub zadrapania. Nie należy do tych umięśnionych chłopaków, wyrzeźbionym kaloryferze, na których
widok innym miękną kolana, z podziwu lub jak w przypadku Josha – ze strachu. Jego chuderlawa i postura czasami wpływa jednak na jego korzyść, w końcu to miedzy innymi dostał pracę.
Odkąd pamiętał, to nigdy nie miał krótkich włosów. Jakby go do tego zmuszali, to i tak się nie dawał. Długa grzywka była mu potrzebna chociażby do zasłaniania bladoniebieskich , brawie szarych oczu, które kształtem przypominały nieco migdały. Nie lubił gdy ktoś zbyt długo się w nie patrzył, po prostu we dług niego można z nich wyczytać zbyt wiele emocji.
Ale powracając do włosów – poza oczami, to właśnie je w sobie lubił najbardziej. Naturalnie lekko się kręcą i mają nieco pospolity jasnobrązowy kolor, jednak Josh lubi sobie z nimi czasami poeksperymentować. Raz je wyprostuje, raz podkręci, innym razem dziwacznie zepnie. Tak właśnie objawia się u niego nuda.
Ogólnie ma delikatne rysy twarzy. Gdy był młodszy myślał, że to z czasem minie, jednak praktycznie nic się nie zmieniło.
Jeśli chodzi o ubranie, to tym jakoś nigdy nie wyróżniał się z tłumu. Lubi nosić zwykłe, głównie czarne lub białe podkoszulki lub t-shiry, do tego najzwyklejsze rurki, a na stopach… wojskowe buty lub trampki.

Charakter postaci:
Charakter Josha jest dość pospolity, nie jest jakimś wielce popularnych chłopakiem, żaden z niego sportowiec, geniusz czy przystojniak. Josh to po prostu Josh (łuhu, ale przemyślenia, dawać mi nobla). Nigdy nie lubił zbyt dużo mówić o sobie, jest raczej typem cichego obserwatora. Patrzy, nie komentuje i stara się zrozumieć. Nigdy nie przepadał za sportem, bijatykami czy nawet pojedynkami magicznymi. Wszelka forma przemocy, nawet faulowanie w grze… to wszystko po prostu go odrzucało.
Na co dzień jest zwykłym, nieśmiałym chłopakiem. Często uśmiecha się bądź śmieje, jednak w większości nie jest to spowodowane chęcią wpasowania się do otoczenia, niż prawdziwym rozbawieniem.
Wbrew pozorom nie jest słaby, przynajmniej jeśli chodzi o sferę charakteru. Miewał depresje, ale spokojnie i w samotności je przechodził. Niewielkie grono osób widziało jak płacze, czy podnosi głos. Wszystko przez to, że publicznie nie lubi poddawać się uczuciom. Doszedł do wniosku, że lepiej okazywać, że nic go nie obchodzi i mało co może u niego wywołać jakiekolwiek emocjonalne reakcje.
Co prawda on nie lubi okazywać emocji, ani obdarzać kogoś zbyt dużym zaufaniem, jednak lubi gdy ktoś robi to w stosunku do niego. Dlatego właśnie stara się jak najwięcej pomagać innym, uważać, by nikogo nie zranić, ani nie wykorzystać.
Nie można określić go jako tępaka, jednak nazwanie go geniuszem jest równie błędne. Nie uczy się ani wybitnie, ani poniżej normy. Potrafi myśleć logicznie, czasami uda mu się zaskoczyć kogoś swoją umiejętnością dedukcji, jednak jednocześnie ma braki w niektórych podstawowych informacjach znanym każdemu.

Historia postaci:
Historia Josha zaczęła się oczywiście w dniu jego poczęcia. Ah, dziecko jak dziecko, rodzina jak rodzina. Miłość? Była. Pieniądze? Były. Szczęście? Było. Czego chcieć więcej, prawda? Przez jakiś czas było dobrze, nie da się ukryć. Ale jako, że z nudów muszę stworzyć jakąś dramatyczną historię, więc to całe szczęście skończyło się mniej więcej dwa miesiące przed 9 urodzinami Josha. A mianowicie jego ojciec, który tak naprawdę zarabiał na całą rodzinę, zginął w wypadku samochodowym. Sama matka jak i dzieci, oprócz tego, że byli pogrążeni w żałobie, dodatkowo otrzymali nowy problem do zmartwień – pieniądze. Oczywiście dostali jakieś tam odszkodowanie, bo mężczyzna był ubezpieczony, jednak to nie wystarczało. Matka Josha zaczęła pracować za małe pieniądze, a dzieci starały się jej jakoś w tym pomóc. Josh około rok później dowiedział się, że jego siostra pracuje jako prostytutka. Początkowo próbował ją namówić, by odeszła z tej pracy, jednak stało się całkowicie odwrotnie. To ona namówiła go, by się przyłączył. Szukali bardzo młodego chłopaka, płacili o wiele więcej, niż przeciętnej kobiecie. Postanowił, że odrzuci dumę, byle pomóc rodzinie zakończyć finansowy problem. Wszystkie zarobione pieniądze przechodziły do rąk siostry, więc nie do końca był pewien czy cała suma dochodzi do matki, jednak dla niego liczyło się to, że może jakoś pomóc. Doszli do jakiejś normy społecznej, jednak nie był pewien czy gdyby przestał zarabiać w ten sposób rodzina nadal utrzymałaby się na tym samym poziomie. Gdy otrzymał list z Hogwartu potraktował go jako wybawienie, ale jednocześnie jako przekleństwo dla rodziny. Przecież to dodatkowe wydatki! Tak czy inaczej znalazł się w Hogwarcie, tam kilka razy dał skorzystać innym ze swoich usług, jednak w trzeciej klasie położył temu zdecydowany kres. Teraz jednak w szkole znajduje się grupa osób, która wie o jego tajemnicy.

Opis rodziny:
Angie Roggers – matka Josha, pracuje na kilka etatów, powyżej pięćdziesiątki, stosunkowo miła, może nawet zbyt miła kobieta.
Harry Roggers – nieżyjący ojciec, zmarł w wypadku samochodowym.
Naomi Roggers – starsza siostra Josha, to ona wciągnęła go w prostytucję.
Jamie Roggers – młodszy brat, około w piątym roku życia.

Rangi: Uczeń
Ciekawostki:

- Kiedyś jeden z klientów wyrwał mu kolczyk z ucha, na dowód pozostała mu blizna.
- Rodzice podejrzewali u niego schizofrenie.
- Jest uzależniony od mugolskiej gumy do żucia, takich kolorowych kuleczek.
- Panicznie boi się clownów, raz w panice pozbawił jednego przytomności.