Seth Henderson

Darren Criss

Imię i nazwisko: Seth Jonathan Henderson
Data urodzenia postaci: 13 lipiec 2005
Wiek: 16 lat
Skąd pochodzi: Swindon, Wielka Brytania
Obecne miejsce zamieszkania: Hogwart, Swindon.
Orientacja: homo
Typ: raczej aktyw.

Czystość krwi: brufna, krótko mówiąc jest szlamą.
Bogin: widok martwej matki.
Patronus: wydra
Proponowany dom: Ravenclaw
Klasa w której obecnie jest postać: VI
Od której klasy uczy się w Hogwarcie: od pierwszej

Wygląd postaci: Gdy spoglądasz na Seth’a, to pierwsze co rzuca Ci się w oczy to jego szeroki, szczery uśmiech, który obdarza świat przez prawie całą dobę, jeśli nie liczyć chwil, kiedy śpi. Chociaż i wtedy zdarza mu się uśmiechać, bo widocznie śnią mu się jakieś przyjemne rzeczy, jednak on sam nigdy ich nie pamięta. Jednak jeśli myślicie, że ten szeroki uśmiech jest tylko na pokaz, to głęboko się mylicie, bo jego dobry nastrój obejmuje też jego spojrzenie. Tak, jego piwne oczy są wiecznie radosne i uśmiechnięte, co nie raz nadaje mu wygląd młodszego niż jest. Jest średnio wysoki, wzrostem nigdy nie zachwycał, nie wyróżniał się z tłumu, ale za to jego włosy dawały mu swego rodzaju ‘przewagę’. Wierzcie lub nie, ale włosy bruneta są naturalnie kręcone i do niedawna na głowie miał wielki kołtun loczków. Ściął jej jednak jakiś czas, temu, stwierdzając, że zwyczajnie ma ich dość, bo prawda była taka, że jego włosy były chyba bardziej niepokorne od niego samego i za nic nie dawały się ułożyć. Teraz jest z nimi mniej problemu, jednak czasami po całym dniu można zauważyć, że zaczynają się znowu kręcić. Podobnie dzieje się gdy przebywa w wilgotnych miejscach.
Jak było już wspominane, nie jest wysoki a na dodatek nie należy do wyjątkowo wysportowanych facetów, którzy spędzają cały dzień na siłowni kształtując mięśnie. Prawda jest taka, że Seth jedyne co robi, to biega od czasu do czasu, ale dzieje się to tylko wtedy, gdy uda mu się zwlec rano z łóżka, a to już jest cud sam w sobie. Jego styl? Nie ma takiego, jednak ma jeden znak rozpoznawczy, którym są okulary w różowych oprawkach.

Charakter postaci: Seth jest niezaprzeczalnie jedną z najbardziej pozytywnie nastawionych do życia osób jakie kiedykolwiek spotkasz. Wiecznie goszczący na jego ustach szeroki uśmiech jest czymś, z czym się nie rozstaje. Podobno nawet we śnie się uśmiecha, a czasami nawet zdarza mu się śmiać. Henderson we wszystkim dostrzeże dobre strony, dla niego zawsze szklanka jest w połowie pełna, a nawet będzie cieszył się z tego, że jest czysta. Naprawdę nie potrzeba mu zbyt wiele. Jego pozytywne nastawienie do życia jednym bardzo się podoba i jak twierdzą – wystarczy kilka minut w jego towarzystwie by im udzielił się dobry nastrój. Niestety, również grono osób, które go nie lubią przez jego nastawienie jest równie sporę. Tak, nie raz może to irytować, ale on się tym nie przejmuje. Jak sam twierdzi, nienawiść jest równie silnym uczuciem co miłość.
Niestety, pomimo sporej inteligencji, pomysłowości i sprytowi nieraz bywa bardzo naiwny lub dziecinny. Tak, wie sporo, nie bez powodu zresztą trafił do Ravenclawu gdzie nie odstaje od innych i nauka idzie mu naprawdę dobrze. Niestety, nie raz bez zastanowienia o coś zapyta, by po chwili spiec raka, gdy tylko zorientuje się, jak oczywiste było to pytanie. Wszystko to przekłada się też na wiarę w ludzi – nie raz mylnie odczytuje ludzkie zachowania, nie dostrzega fałszywości w cudzych słowach czy tego, ze uśmiech jest udawany. Przez to już nie raz popadł w kłopoty albo ktoś zwyczajnie wykorzystał jego pomoc w nie najlepszy pomysł. Dlatego od dłuższego czasu stara się hamować, uczy się ‘czytać’ ludzi a pomimo licznego grona znajomych, ma zaledwie kilku przyjaciół. Jednak za nimi poszedłby nawet w ogień. Tak, jeżeli kogoś darzy uczuciem jakim jest przyjaźń, możesz być pewny, ze zrobi dla Ciebie wszystko i nie zostawi Cię samego w kłopotach. Nawet jeśli sam nie będzie wiedział, jak coś odkręcić, to chociaż dotrzyma Ci towarzystwa, przywali komuś w mordę albo spróbuje poprawić humor. Pomimo tego, ze jego ramię jest idealne do wypłakania się, to on sam mało mówi o swoich emocjach. Wielki uśmiech na twarzy czasami jest po prostu maską, za którą ukrywa smutek, złość czy rozczarowanie. Nie lubi okazywać tych słabości przed ludźmi, trudno mu zresztą w ogóle mówić o tym, co czuje. Stąd też nie raz w samotności rozładowuje swoje emocje na przedmiotach. A to rozbije talerz, rozerwie coś, albo będzie godzinami bił w worek bokserski, że jego kłykcie będą krwawić. A gdy tylko znajdzie się poza swoim mieszkaniem, wśród ludzi, znów zacznie się śmiać i nikt nawet nie będzie wiedział, że coś jest nie tak. Dodatkowo można być pewnym, że jego wybranek nie będzie się z nim nudzić. Lubi być zaskakiwanym(chociaż to jest zdecydowanie trudniejsze) i sam lubi zaskakiwać. Często jego gesty mogą być dość romantycznego, bo jest w nim trochę romantyka, ale to chyba dobrze. Bo chyba nie ma osoby, która nie lubi, gdy dba się o nią, prawda? A na to można liczyć ze strony Seth’a.
Pomimo tej dziecinności potrafi być jednak dość odpowiedzialny. Jak już było wspomniane, woli zajmować się cudzymi problemami, a podobnie jest też z ‘całymi osobami’. Kiedy trzeba potrafi stać się dorosłym i zrobić to co trzeba, rzadko kiedy dając się ponieść nerwom. Chociaż i to się czasami zdarza, ale wszelka panika jest rzadkim gościem w jego życiu.
Pewny siebie, stawiający na swoim, ale jednak czasami trudno przychodzi mu powiedzenie ‘nie’, szczególnie ojcu. Jego zawziętość bardziej widać w dążeniu do postawionych sobie celów. Oprócz tego ma dość dziwne poczucie humoru, należy raczej do szczerych, ale dość gwałtownych i zaskakujących osób. Potrafi się kłócić, nieźle może Ci dopiec jakimś komentarzem, a gdy niczego się nie spodziewasz – po prostu Ci przywali. Zaskoczony? Cóż, on też. Ale Seth to po prostu zagadka, którą trochę trudno rozszyfrować i tyle.

Historia postaci: Od samego początku warto zaznaczyć, że historia Seth’a nie należy do najciekawszych. Prawdę powiedziawszy, jego szesnastoletni żywot jest tak nudny, że nawet nie warto o nim mówić, ale skoro już trzeba, to zacznijmy od samego początku. Bez obaw, szczegóły i wszelkie detale dotyczące pracochłonnego procesu jego poczęcia zostaną pominięte. Warto jednak dodać, ze Jonathan i Madeline byli parą z długoterminowym stażem. Poznali się na początku liceum, na początku będąc tylko dobrymi przyjaciółmi, jednak gdzieś w połowie drugiej klasy postanowili spróbować być e sobą i skończyło się na tym, że mając dwadzieścia pięć lat wzięli ślub. Postanowili też przenieść się z Londynu do Swindon, gdzie Jonathan dostał nową pracę i dobre stanowisko i tam mieszkają do dziś. Tam też jakieś półtora roku po ślubie na świat przyszedł właśnie Seth. Imię dość oryginalne, prawda? Winę tutaj należy zwalić na Maddie, która od zawsze miała fioła na punkcie Egiptu , ich kultury i religii. Stąd też ich synek otrzymał imię po bóstwie pustyń, burz oraz ciemności i chaosu. Jednak jeśli ktokolwiek spodziewał się, że mały Henderson będzie miał równie demoniczny charakter jak ten bóg, to się pomylił.
Seth już od początku był niesamowicie radosnym i ciekawskim dzieckiem. Zawsze miał za dużo energii, nie potrafił zbyt długo wysiedzieć w jednym miejscu, co oznaczało, że łaził wszędzie, gdzie się dało i pakował się w przeróżne kłopoty. Nie raz utknął gdzieś i nie mógł wydostać, spadł z jakiegoś drzewa, czy uciekał przed goniącym go kotem, którego przecież chciał’ tylko pogłaskać’, a potem niechcący pociągnął za ogon. Nawet pójście do szkoły go nie utemperowało. Prawdę powiedziawszy, Maddie ciągle lądowała w szkole, by porozmawiać o rozrabiającym synu. Jednak niech nikt sobie nie myśli, że Seth był złym dzieckiem, albo zwyczajnym łobuziakiem. Nie. Nie bił się, a przynajmniej sam nie wszczynał bójek, nie traktował innych dzieciaków z góry, nie myślał, że jest lepszy. Po prostu wszędzie go było pełno. Miał dziwne pomysły, którymi zarażał innych i które zawsze musiał wcielić w życie. A to, że na pozór niewinny plan czasami nie poszedł tak jak powinien albo zwyczajnie(jak zresztą na ośmio czy dziewięcioletnie dziecko przystało) nie zawsze dobrze ocenił konsekwencje tego, co może zrobić.
A potem nagle przyszedł list z Hogwartu. Nikt nie krył swojego zaskoczenia, a Seth… No cóż, był sobą. Zaczął szaleć, cieszyć się i w końcu wytknął rodzicom, że gdy w przeszłości mówił, że niektóre rzeczy nie są jego winą i że po prostu sam nie wie, jak coś mu wyszło, były potwierdzone przez magię(akurat to była prawda, bo i do tej pory nie zawsze kontroluje to co robi, więc jako ośmiolatek było to jeszcze trudniejsze). Co prawda żądał jeszcze zadośćuczynienia za wszelkie niesprawiedliwe szlabany, ale nigdy do tego nie doszło.
Początkowo nikt za bardzo nie rozumiał, co oznacza mieć czarodzieja w rodzinie. Tylko Seth był podekscytowany całą tą sytuacją, a wyprawa na Pokątną była niczym gwiazdka kilka miesięcy wcześniej. Samo zaś pójście do Hogwartu było jednak trochę bardziej przerażające, jednak dość szybko zadomowił się w nowej szkole, nawet jeśli kłopoty wciąż go nie opuszczały.

Opis rodziny:
- Jonathan Henderson – mugol, ojciec Seth’a. Pracuje obecnie na dość dobrym stanowisku w fabryce Forda, kierując jakąś tam produkcją. Prawdę mówiąc Seth nie za bardzo orientuje się w szczegółach, bo zwyczajnie go to wszystko nie interesuje, nawet jeśli jeszcze kilka lat temu interesował się samochodami. Nadal tak się dzieje, jednak inne ciekawsze rzeczy wyparły pasję do samochodów gdzieś na dalszy plan ku ubolewaniu ojca. Jednak nawet pomimo tego mają naprawdę dobre kontakty, nawet jeśli czasami John bywa dość surowy. Nawet to da się zaprzeczyć, szczególnie jeśli spojrzy się na to, że Seth bywa w domu tylko w wakacje.
- Madeline Henderson – mugol, matka Seth’a. Od lat pracuje jako pielęgniarka w miejscowym szpitalu i bezapelacyjnie jest niesamowicie kochającą osobą. To dzięki niej Seth zawdzięcza swoje imię(pasja do Egiptu i ich mitologii). Podobno jest do niej bardzo podobny i to prawda. Przejął po niej nie tylko wygląd, w postaci kręconych włosów i karnacji oraz filipińskie korzenie(w ¼ co prawda, ale się liczy) ale również charakter i pozytywne nastawienie do życia.
Rangi: obrońca.

Ciekawostki:

✔ Ku jemu ubolewaniu jest uczulony na pistacje, których teraz unika jak.
✔ Kiedyś miał marzenie przenieść się do Nibylandii i nigdy nie dorosnąć. Szybko mu nie przeszło, w sumie przez rok miał fioła na punkcie Piotrusia Pana i na dodatek chciał latać.
✔ ‘Cuddle whore’ jak zwykł mawiać jeden z jego byłych chłopaków. Ale to jest prawda. Uwielbia się tulić, szczególnie, gdy jest jeszcze zaspany i nie chce wypuścić kogoś z łóżka, ale podobnie się dzieje w tysiącach innych sytuacji.
✔ Fan komiksów, szczególnie tych Marvelowskich, jeszcze z czasów dzieciństwa. Tak, kocha X-menów i tego zarośnięte Wolverine’a!
✔ Ma niewielką wadę wzroku. Przeważnie nosi szkła, ale czasami możesz zobaczyć go też w okularach.
✔ No właśnie – okulary. Ma fioła na ich punkcie, szczególnie jeżeli chodzi o takie w kolorowych oprawkach. Szczególnie uwielbia swoje różowe okulary, ale zobaczysz go też w żółtych czy zielonych.
✔ Przyjaciele nazywają go ‘Hobbit’. To przez niski wzrost.
✔ Lepiej nie żartuj sobie z jego brwi! One żyją własnym życiem i mogą Cię zabić! ;dddd
✔ Jego włosy są naturalnie kręcone. Takie małe afro przy białej mordce.
✔ Łasuch! Chcesz go przekupić – kup mu wielką czekoladę z orzechami, a jest twój. Zresztą, pozera wszystko co słodkie(tylko nie lubi czekolady z rodzynkami, pamiętaj!).
✔ Śpioch i to wielki. Mógłby spać do południa, a potem szaleć do świtu, taki już jest.
✔ Gra na gitarze i tylko to go tak naprawdę odpręża i pozwala się uspokoić oraz wyrzucić z siebie wszelkie emocje.